City of David- Via de benenwagen en tien minuten Light rail komen we bij de oude stad van David aan. Het is heerlijk weer, in tegenstelling tot in Nederland, en al snel lopen velen met korte mouwen. De gids legt ons uit dat het ‘stad van David’ is en niet gewoon Jeruzalem. De stad van David ligt namelijk buiten de oude muren van de stad die wij zien. De stad in de tijd van David had de vorm van een driehoek. De eerste tempel, die gebouwd is door Salomo, ligt hoger dan de stad uit die tijd. Later is de stad dus verder uitgebreid.
Na het aanbod om koning te worden over heel het volk Israël, vertrekt David naar Jebus om deze stad in te nemen en het tot een hoofdstad te maken. David koos voor Jebus, hoewel deze stad wel een aantal mindere punten had. Voor een stad zijn vier dingen belangrijk: eten, water, veiligheid en dat er een weg naar de stad is. De stad had het nadeel dat er aan de Noordzijde geen natuurlijk hoogteverschil is wat de vijand tegen kan houden. Daarnaast waren de waterbronnen buiten de stad en lag de stad vlakbij de woestijn.
(Het paleis van David- Het paleis, of eigenlijk de fundamenten die we ervan zien, is waarschijnlijk het paleis van David geweest. Het ligt aan de Noordzijde, dat is de hoogste plaats van de stad uit die tijd. Vandaar kon David over de hele stad uitkijken. Vlakbij het paleis zijn ook zegels gevonden en één ervan bevat de naam Gemarja. We vinden hem in Jeremia 36:10.)
De tunnel van Hizkia- Om de stad van water te voorzien in tijd van oorlog heeft men een toren over de bron buiten de stad gebouwd en deze via muren verbonden aan de stad. Later heeft Hizkia een andere oplossing gevonden. Om deze oplossing mee te kunnen maken moet je geen claustrofobie hebben. Hij groef een tunnel van de bron naar het midden van de oude stad. Deze tunnel is ca. tien jaar geleden gevonden en er stroomt nog steeds water door. Een deel van de groep gaat door deze oude tunnel en riskeert 70 centimeter water en een benauwde 500 meter. De rest durft niet en kiest een drogere en meer begaanbare route. Het blijkt een smalle, bochtige gang waar over het algemeen gebukt moet worden om niet je hoofd te stoten. Echt heel bijzonder hoe dit zoveel jaren geleden gemaakt is.
Yad waShem- Nadat we de feestelijke drums en het blazen van de sjofar gehoord hebben, in verband met het vieren van de Bar mitswa, vertrekken we naar een minder feestelijke locatie. Yad waShem is het museum van de Holocaust. We gaan in groepjes uiteen en doen veel indrukken op. Op het terrein staan veel bomen met daarbij bordjes waarop namen staan van mensen die de Joden geholpen hebben tijdens de Holocaust. In het midden staat een gebouw, dat het verschrikkelijke verhaal van de poging om de Joden te vernietigen, verteld. Via de verplicht te lopen route loop je vanaf de opkomst van de Nazi’s naar de afloop van de 2e WO.
Om de indrukken een plaats te geven komen we een uur voor we gaan eten weer samen in het hotel. Het heeft erg aangegrepen wat er gezien is. Zo komt de vraag op: ‘Waar was God tijdens de holocaust?’ En: ‘Hoe kon dit gebeuren?’ Het is bijzonder om te zien dat de Joden, ondanks deze poging om ze uit te roeien, nu een eigen staat hebben. Wanneer we reflecteren op ons functioneren dan komen we tot de conclusie dat we, als christelijke mensen naar de Joden, veel tekort komen. We hebben vanuit de Bijbel de opdracht gekregen om het Joodse volk jaloers te maken, maar juist ook door de Holocaust vanuit christelijk Europa blijkt dat we niet voldoen.
Rien Mulder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten