Van heinde en verre, uit al de gewesten van ons geliefde koninkrijk, vergaderden zich de Apeldoornse theologen. Zij hadden allen één doel, zij allen wilden voet zetten op het beloofde land, het land der belofte, waar zich grotendeels de heilsgeschiedenis heeft plaatsgevonden. Hier hebben de profeten, de apostelen en de Heiland Zelf gewandeld.
Maar voor ons is alles nog donker. Toen de landing werd ingezet konden wij nog net bij het avondlicht een glimp van het land opvangen, maar bij het instappen in de bus heeft de zon zijn reis naar de morgen alweer ingezet.
De bus voert ons langs de Karmel, Meggido, de vlakte van Armageddon, tot het meer van Galilea. Daar is onze legerplaats voor de nacht. Onze uitvalsbasis voor de komende drie nachten.
De naam van onze kibboets is Sha'ar Hagolan, hetgeen betekent overgezet zijnde, de poort van de Golan. Van hieruit hopen wij de komende dagen Galilea te bezichtigen.
De naam van onze kibboets is Sha'ar Hagolan, hetgeen betekent overgezet zijnde, de poort van de Golan. Van hieruit hopen wij de komende dagen Galilea te bezichtigen.
Na een rijke dis heeft dr. Mulder de dag met ons afgesloten aan de hand van Psalm 121: "Hij zal uw voet niet laten wankelen; uw Bewaarder zal niet sluimeren." We mochten behouden aankomen en de eerste voetstappen zetten in het Beloofde land en met elkander uitzien naar een mooie tijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten