Dag 9: De herdertjes en de muur

Het is toch heerlijk als je bij je ontbijt andere broeders en zusters in de Heer tegenkomt? Vandaag begon het programma om kwart voor acht aan het ontbijt. Met een mooie quote van een Poolse broeder in onze oren geknoopt, -''everything is God's grace''- stapten we rond half negen de bus in. We vertrokken in de richting van Bethlehem naar onze eerste bestemming: Shepherds Field.

We waren ondertussen op Palestijns grondgebied. Dat kon je duidelijk merken aan de checkpoint die we passeerden. We kwamen aan bij de kerk waar naar alle waarschijnlijkheid de herders zijn bezongen door de engelen. Deze kerk staat op Franciscaner domein en is door de architect Barluzzi ontworpen, die ook andere kerken heeft ontworpen. We liepen een rondje door deze prachtig beschilderde kerk en gingen vervolgens richting een soort uitkijkpunt waar we over de, nu bebouwde, velden van Efratha uitkeken. Daar werd de geschiedenis van de herders en de engelen naar Lukas 2 gelezen. Na het zingen van het 'ere zij God' stapten we vervolgens de bus weer in.

Rond tienen reden we verder naar de Geboortekerk die zich in een ander gedeelte van Bethlehem bevindt. Deze kerk kun je alleen binnengaan door te bukken, aangezien de ingang vrij laag is. Een les nederigheid is nooit verkeerd! We liepen door een Grieks-orthodox en een Rooms-Katholiek gedeelte. In het Rooms-katholieke gedeelte konden we de grot van Hieronymus bezoeken, wat de meeste van ons dan ook gedaan hebben. Daarna stapten we weer in de bus, die ons dit keer naar het Bethlehem Bible College (BBC) bracht.

We kregen een algemene lezing over het BBC is opgericht. Wat ik zelf wel mooi vond, is wat onz
e spreekster zei: ''you came not only as tourists to see the dead stones, but you came also to see the living stones''. Het conflict tussen Israël en Palestina is enorm ingewikkeld en we hebben al snel onze antwoorden klaar. Maar juist in deze tijd is het zo belangrijk om met eigen ogen te zien wat dit conflict nu inhoudt, zodat je een goed genuanceerd beeld neer kunt zetten.

Voor de lunch zaten we onder het gehoor van een Palestijnse christen. Hij bracht het politieke vraagstuk tussen Israël en Palestina dichterbij.  Want hoe zit het met de Palestijnse christenen in Palestina en wat zegt de Bijbel eigenlijk over Israël en Palestina?
Werd het door deze lezing klip en klaar hoe je over Israël en Palestina moet denken? Nee, niet echt. Voor mij persoonlijk werd het alleen maar ingewikkelder. Maar eerst: lunch!

Na de lunch vertelden Marleen en Ilja Anthonissen over hun verbondenheid met Israël en over het dienstbaar zijn in het Heilige Land. Ze proberen bruggen te slaan tussen Joden en Palestijnse christenen en een nuance aan te brengen tussen deze twee groepen. Vermoeiend, maar wel belangrijk. (dit slaat op het werk wat ze doen, niet op de lezing zelf, red.) Voor verdere informatie over de familie Anthonissen; over hun werk kunt u lezen op: https://www.kerkinactie.nl/projecten/uitgezonden-medewerkers/ilja-en-marleen-anthonissen  

Rond half twee kregen we een lezing door de voorzitter van de verzoeningsbeweging Musalahah. Deze beweging zet zich vooral in om verzoening tussen groepen te bewerkstelligen. We kregen een beeld bij het belang dat verzoening met zich meedraagt. Verzoening is niet per se makkelijk te bereiken, zeker niet als beide partijen op hun kamelen blijven zitten. Bid voor de vrede en rechtvaardigheid tussen Israël en Palestina!

ingang van het vluchtelingenkamp

Na deze lezing splitsten we de groep op. De ene groep ging naar Jemima, een christelijk huis voor (meervoudig)gehandicapten, en de andere groep ging naar een vluchtelingenkamp. In Jemima kregen we een rondleiding door het huis en bezochten we een kinderafdeling. Het was indrukwekkend om de kinderen te zien, omdat je in je achterhoofd weet dat ze door hun ouders niet gewild zijn.





Vervolgens reden we naar een checkpoint bij de muur tussen Palestina en Israël om de rest van de groep op te halen waarna we naar het hostel vertrokken. Na het eten was het de laatste avond om van het mooie Jeruzalem te genieten. Layla tov!