Dag 11: onmetelijk en oeroud

Beste vrienden,

Op de laatste dag van onze reis zijn enkele studenten al vroeg op. Uitkijkend op de Ramon krater aanschouwen ze de opkomende zon. De andere studenten genieten wat langer van hun nachtrust. Na een eenvoudig maar vullend Bedoeïenenontbijt, begeven we ons gezamenlijk naar het Visitors Centre van Maktesh Ramon. Vanwege het hoge aantal bezoekers moeten we deze activiteit laten schieten. Echter, zoals vaker bewezen is het flexibiliteitsgehalte van zowel leider als groep hoog. We houden het daarom op een korte wandeling langs de Ramon krater met een fantastisch uitzicht. De woestijn is een plaats van eenzaamheid. Dor en zonder afleiding. De onmetelijkheid van de lucht en de horizon doet het besef van onze kleinheid groeien.

Niet zelden stemt het doorstaan van de woestijn tot dankbaarheid vanwege de doorstane beproeving. Zo geldt het ook docent en student. Vanuit Maktesh Ramon rijden we dankbaar noordwaarts naar het National Park Ein Avdat: een ‘museum van Gods schepping’, zoals onze gids het verwoordde. Niets is minder waar. Naarmate de vermoeiende wandeling onder de strakblauwe hemel vordert, wisselen geuite superlatieven en gesprekken over Gods geweldig zichtbare hand zich af.













Buschauffeur Kaid rijdt ons vervolgens naar een wegrestaurant die we met alle liefde overvallen. Zodra iedereen beschikking heeft over drinken en een machtige sandwich, verruilt de wanorde zich weer voor rust en kalmte. Verzadigd en al rijden we naar onze laatste activiteit: De opgravingen te Lachis. We worden op de Tel rondgeleid door een jonge gids. De Engelse archeoloog Albright leidde een serie opgravingscampagnes te Lachis in 1932 in. Tot op de huidige dag blijft het relevant om op deze Tel te graven. De opgravingsheuvel bestaat uit verschillende lagen, daterend van de vroege Bronstijd tot de Perzische tijd. Vanwege de strategisch gunstige ligging van de stad hebben vele grootmachten om deze stad gevochten. Oorlogsmateriaal zoals helmen en wapens geven daar een goed beeld bij.
Een opmerkelijke vondst die vorig jaar werd gedaan betreft een onvervalste toiletpot. Hoewel we gehoopt hadden de pot met eigen ogen te mogen aanschouwen, moesten we het doen met de uitleg ervan. De toiletpot was geplaatst nabij het altaar van een tempel, ter ontheiliging van de gewijde ruimte. Fascinerend is overigens, dat de vondst nieuw licht werpt op een tekst uit het Oude Testament. In 2 Koningen 10:27 wordt namelijk gesproken over een beerput, die dezelfde functie heeft als de gevonden pot in Lachis: ontheiliging. Even verderop de heuvel, voltrok zich bijna een ander historisch feit. Professor Peels was ervan overtuigd een Hebreeuwse letter op zijn opgeraapte potscherf te lezen. De gids meende dat het slechts wat vuil was. Vuil lijkt soms op letters. Helaas.
De stemming was er die avond overigens niet minder om. Integendeel. Aangekomen in Tel
Aviv-Jaffa hebben we samen, studenten en docenten, buschauffeur en gids, een geweldige feestmaaltijd gehad en de reis afgesloten. Een reis vol van rijke zegen van God, onze Bewaarder.