Dag 10: De woestijn in

Beste blogvrienden,

We hebben weer een prachtige dag achter ons die vooral in het teken van ont- en inspanning en vakantie stond. Een wat minder geestelijk intensieve dag, maar des te meer was het een fysiek intensieve dag. Een kort verslag.

We begonnen vandaag bij de grotten van Qumran. Dit is de plaats waar de zogenaamde Dode Zeerollen gevonden zijn. Deze vondst heeft veel betekend voor de bijbelwetenschappen. Het was goed om deze grotten te zien, zeker als (aanstaande) theologen. We hebben van een afstand de grotten bekeken en enige uitleg gekregen over de nederzetting van de Essenen, die waarschijnlijk een grote rol hebben gespeeld bij de totstandkoming van de Dode Zeerollen.

Na het bezoek aan Qumran zijn we met de bus naar Ein Gedi gegaan. Dit is een oase, middenin de woestijn. Het bekende verhaal uit 1 Samuël 24 waarbij David de slip van de mantel van Saul afsneed vond hier plaats. Een groep heeft een flinke hike gemaakt door de bergen van Ein Gedi. Het was een unieke ervaring voor velen van ons om in een oase te zitten en het was bovendien een flinke inspanning.

Na Ein Gedi zijn we naar Massada gegaan. Van deze plaats wordt verteld dat het een belangrijke plaats was ten tijde van de joodse opstand. Het bekende verhaal van de massaslachting onder joden vond hier volgens Flavius Josephus plaats. Ook hier zijn we gaan wandelen, maar niet nadat we de berg op waren gekomen met hulp van een kabelbaan. Nadat we de berg via het slangepad hadden verlaten, zijn we met de bus naar de Dode Zee vertrokken, die we al de hele dag hadden zien liggen in de verte. Daar hebben we gezwommen, of beter gezegd: gedreven. Een enkele reisgenoot zei dat hij zich een zeilboot voelde, dankzij de sterke wind. Het was in ieder geval een bijzondere ervaring om te drijven op water. Na een koude douche gingen we ongezouten verder richting de Bedoeïenen.

Onderweg zijn nog boodschappen gedaan voor bij het kampvuur waar ondergetekenden op dit moment bij zitten. Het is bijzonder gezellig bij de Bedoeïenen. Vermeldenswaardig is ook dat we in de grootste krater ter wereld zitten. Morgen, bij zonsopgang, zullen we deze pas kunnen zien, omdat we in het donker aangekomen waren. Voor nu rest ons een avond vol gezelligheid en daarna een wat primitiever slaapvertrek dan de afgelopen dagen.

Morgen is alweer de laatste dag. We hebben vandaag ook teruggeblikt op de dagen die achter ons liggen en dat was een moment waarop iedereen werd herinnerd aan de vele zegeningen die we deze dagen mochten ontvangen. We zijn een tevreden reisgezelschap en ondanks de nodige moeheid en ongemakken zitten we tevreden aan een kampvuur.

Jasper de Kok & Arjan van den Os