De laatste lezing van een hele cyclus hier in Jeruzalem. Elke lezing was bijzonder, leerzaam en gaf aanknopingspunten voor verdere doordenking. Ook zijn er genoeg handreikingen gegeven om verder te studeren op het thema van onze Israelreis: de presentie van de afwezige tempel in Joodse en Christelijke traditie. Ook de problematiek van vandaag in Israel heeft verdieping gekregen. Al onze makkelijke conclusies op afstand zijn voor mij niet zo vanzelfsprekendheid meer. Ik zit vol vragen over hoe het verder moet met dit land, een oplossing heb ik niet (meer).
De laatste lezing die we vanavond gehoord hebben geeft misschien een opening naar een oplossing. Een heel moedig initiatief van de organisatie Mushalach werd gepresenteerd door een Joodse en Palestijnse jonge vrouw. Allebei belijdend christen, allebei overtuigd dat dit land alleen verder kan als ze in liefde en dienstbaar met elkaar samen leven.
Om dit te bereiken organiseren ze contactmomenten met vrouwen, kinderen en jong volwassenen. Allereerst de ontmoeting rond Gods woord en daarnaast kennis maken met elkaar. Palestijnen en Joden leven in 1 land volstrekt langselkaar heen en krijgen van jongs af aan het beeld ingeprent dat de ander een vijand is die op alle mogelijke manieren moet worden verdreven. Haat als centraal thema in de opvoeding. En het werk van deze organisatie wil dat doorbreken door de boodschap van Gods liefde centraal te stellen in de ontmoetingen.
Ze erkennen dat het moeilijk is. Messias-belijdende joden en Palestijnse christenen worden ook in het eigen volksdeel als paria`s beschouwd. Maar de liefde van Christus en de overtuiging dat die houding een duurzame toekomst heeft drijft hen.
Met respect hebben we geluisterd naar deze twee moedige vrouwen. Samen hebben we de Heere God gebeden en gedankt voor het werk wat ze mogen doen.
Jeruzalem, Hans van Vulpen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten